Historia handlu przyprawami, to głównie historia handlu pieprzem. Często nazywany jest Królem wśród przypraw. Pierwszą wzmiankę o pieprzu możemy znaleźć w Indiach sprzed około 4000 lat. Był on używany też w handlu wymiennym, częściej niż pieniądze. Zdarzało się, że był tak wysoko wyceniany, że gdy małe ziarno pieprzu spadło na podłogę, szukano go tak starannie, jak gdyby zostały zgubione drogocenne perły. Nomadzi Arabscy byli odpowiedzialni za wprowadzenie pieprzu do kuchni Fenicjan, którzy z kolei kontrolowali handel przyprawami w świecie zachodnim. Od średniowiecza, pieprz był fundamentem europejskiego handlu przyprawami, przywędrował tu z Grecji i Rzymu. Pieprz to owoc rośliny z rodzaju pieprzowatych. Pieprz czarny to suszone, niedojrzałe jagody. Ziarna są pomarszczone i kuliste, mają ok. 5 mm średnicy. Gatunki Malabar i Tellicherry są uznawane za najlepsze gatunki, ze względu na swoją wielkość i dojrzałość. Tylko 10% z największych ziaren zalicza się do pieprzu Tellicherry. Czarny pieprz jest najmocniejszy w smaku.
Najlepiej zakupić pieprz w całość, gdyż świeżo zmielony pieprz jest znacznie lepszy. Całe ziarna pieprzu zachowują swój smak na bardzo długo, ale szybko tracą aromat. Ziarna są bardzo twarde, ale łatwo dają się zmielić w młynku. Można też rozgniatać je za pomocą moździerza lub wałka. Pieprz należy przechowywać w szczelnych pojemnikach, z dala od światła słonecznego.